Ik zal even alle vorige berichten van begin af aan achter elkaar zetten.
Dus vanaf het moment dat Bert gevallen is totdat hij naar Schiedam ging.
Te beginnen bij: Woensdag 2 maart 2011
Ik ga hier even verslag doen van het ongeluk dat Bert heeft gehad met zijn fiets.
Wij waren een weekje op vakantie met Marijke (bert's zus) van 28 februari t/m 7 maart.
We zitten in een bungalowpark in Valkenburg (Kasteeldomein De Cauberg)
Woensdag ging Bert een stukje fietsen om zijn racefiets uit te proberen.
Een drie kwartier later stopte er een politiebusje bij de bungalow.
Een agent kwam zijn fiets brengen want hij was gevallen en werd naar het ziekenhuis in Maastricht vervoerd.
Op een plank omdat hij zo'n last van zijn rug had.
De schade aan zijn fiets viel heel erg mee. (ketting eraf, stuur beetje scheef en een schaafwond op het zadel)
Dus ik met de auto naar Maastricht.
Ik moest vrij lang wachten voor ik bij hem kon want er werden allerlei scans gemaakt.
In eerste instantie was de schade : gebroken pols, 5 gebroken ribben en een klaplong.
Later werd het 7 gebroken ribben, gebroken pols, scheurtje in de schouder, gebroken sleutelbeen, klaplong en een deel van de andere long ingeklapt.
Ze hebben een drain in zijn long geplaatst.
Hij werd naar de recovery gebracht om pijnstilling te regelen.
Ik heb daar een poos naast hem gezeten maar omdat het lang ging duren ben ik maar terug gegaan naar de bungalow.
Ik heb meerdere keren gebeld naar het ziekenhuis.
Nog steeds op recovery.
Laat in de avond belde ik naar het ziekenhuis en toen bleek dat ze hem naar de medium-care afdeling hadden gebracht.
De andere ochtend om 11.30 uur was er bezoekuur.
Donderdag 3 maart
Mario was woensdagavond op de motor naar ons toegekomen en samen met hem ben ik naar het ziekenhuis gegaan.
Bert was goed aanspreekbaar, maar wel boos omdat wij hem niet mee naar buiten wilden nemen om te roken. ??????
Praten was moeilijk....alles deed zeer.
Hij was bont en blauw en zijn gezicht opgezwollen (volgens verpleger als gevolg van klaplong)
We hebben meer dan een uur bij hem gezeten.....eigenlijk ook wachtend op de chirurg.
Die was aan het opereren en dat liep uit.
Als blijkt dat er vandaag niks meer gaat gebeuren gaan Mario en ik weg. '
sAvonds gaan we nog een keer op bezoek.
Bert valt elke keer in slaap en praten doet zeer.
Het bezoek is een uur, maar we gaan na drie kwartier weg.
We hoorden wel dat Bert morgen geopereerd gaat worden aan de gebroken ribben.
De pols komt later omdat de operatie anders te lang gaat duren.
Vergeet nog helemaal te melden dat Bert toen hij op de Spoedeisende hulp lag nog opmerkte dat hij "een beetje aandacht" wilde.
Dat gaat hij nog heel vaak horen!!
Vrijdag 4 maart
Spannend vandaag.
Eerst bel ik om 9 uur om te horen hoe het met Bert is en hoe laat de operatie is.
Bert was erg onrustig en ze wachten op een tijdstip.
Om bij elven belde ik weer en toen zeiden ze dat hij over 5 minuten naar de OK gebracht zou worden.
En dan begint het wachten...... De chirurg zou me bellen als hij klaar was. Als ik om 15.00 uur nog niks gehoord heb ga ik maar weer bellen. Nee....nog niks bekend. Hij is nog op de OK. Om 17.00 uur houd ik het niet meer uit. Ik bel weer ....... de vriendelijke broeder die ik aan de lijn krijg stelt me gerust door te vertellen dat de operatie pas om 13.45 begonnen was. Een half uurtje later belt de chirurg dat Bert nu op de intensive care afdeling ligt.....aan de beademing.
Het was heel zwaar voor hem geweest tijdens de operatie omdat hij natuurlijk weinig longcapaciteit had en zijn bloeddruk plotseling daalde.
De chirurg heeft de 7 ribben (aan de rugzijde) weer vast gezet met platen en schroeven. En bloedresten verwijderd bij zijn longen. Nu is het weer afwachten hoe snel hij opknapt.
Mario regelt internet voor me op de laptop zodat ik wat makkelijker mensen kan bereiken.
Zaterdag 5 maart
Als ik om 7 uur wakker ben ga ik gelijk het ziekenhuis bellen.....horen hoe het is.
Bert heeft een erg onrustige nacht gehad en wil niet echt helder wakker worden.
Om half tien bel ik weer.....zelfde.
Ik bied aan om te komen om te kijken of ik hem wakker kan krijgen. Ik leg uit dat me dat ook lukte na die hersenbloeding. Ze geloven er niet erg in. Om 14.00 is er bezoekhalf uur.
Zaterdagmiddag
We zijn net terug uit het ziekenhuis.
Bert is nu (gelukkig) wel bij, maar weinig aanspreekbaar.
Mario is Bert's spullen op de vorige afdeling gaan halen en ik ben er denk ik 15 minuten geweest.
Als ik wat vroeg kreeg ik wel antwoord alleen verstond ik het niet.
Hij ziet er beter uit dan eergisteren; toen was zijn hele gezicht dik tengevolge van de lucht uit zijn geklapte long.
Mocht ik voor die tijd nodig zijn dan hoor ik het.
Zaterdagavond
Mario en Rick (de man van Marijke) zijn vanavond 10 minuten op bezoek geweest.
Rick was erg geschrokken van hoe Bert er nu uitziet, terwijl Mario vond dat hij er al weer beter uitziet dan vanmiddag. Er was met Bert te praten, hij kan geluid maken hij heeft gezegd dat hij pijn heeft en dat hij er morgen niet is. (????)
Rick was hier vanmiddag afgezet.....hij kwam uit Oostenrijk en gaat morgen door.
Dan neemt hij de twee honden en één van de twee auto's mee richting Vlaardingen.
Zondag 6 maart
Vanochtend gebeld.
Bert is heel onrustig en ademt slecht. Hij trekt steeds zijn zuurstofmasker weg en plukt aan alle slangetjes. Er wordt vandaag weer een scan gemaakt.
vergeet soms wat
Jullie moeten me maar niet kwalijk nemen dat ik soms wat vergeet te melden. Buiten dat Rick hier is, is ook Bouke nu hier (de vriend van Mario)
En meer mensen zijn geweest zoals Mandy, Frank en Xandra met kids (op doorreis/terugreis van wintersport)
Zondagmiddag
Mario en ik zijn bij Bert geweest.
Er kon geen scan gemaakt worden omdat hij steeds zijn zuurstofmasker wegtrekt en daarom zijn zuurstofwaarde niet goed is.
We zijn e.r 10 minuten geweest en toen gingen ze hem weer intuberen om zuurstof te geven en waarschijnlijk slaapmiddelen om hem rustig te maken.
Ik bel straks even hebben we afgesproken.
Het heeft waarschijnlijk weinig zin om vanavond op bezoek te gaan.
Na het bezoek in het ziekenhuis hebben Mario en ik per ongeluk aardig wat van de omgeving gezien omdat we steeds werden omgeleid i.v.m. carnavalsoptochten.
Terug in de bungalow ben ik (op de bank, in het zonnetje) in slaap gevallen.
Je doet weinig, maar het vreet energie........
Fiets
Vanochtend heeft Rick trouwens Bert's fiets meegenomen richting Vlaardingen. Als je de fiets ziet snap je niet dat Bert zo in de kreukels ligt.
Langs de rand van het zadel is het geschaafd
en de ketting ligt er af. 
Ook staat het stuur een beetje scheef, maar dat is op een foto niet te zien.
Zondagavond
Ik heb net het ziekenhuis gebeld. Bert ligt aan de beademing en wordt in slaap gehouden.
De rust is weergekeerd en alles gaat nu goed.
Dit is voor hemzelf op dit moment beter........
Maandag 7 maart
Vanochtend om 6 uur kon ik niet meer slapen en heb ik het ziekenhuis gebeld.
Bert ademt weer grotendeels zelfstandig en eigenlijk gaat het redelijk. Hij moet wel veel hoesten en dat doet erg pijn. De verpleegkundige die ik sprak nam alle tijd voor me en begreep helemaal dat ik belde. Ze maakte wel duidelijk dat er nog een lange weg te gaan is, maar dat hadden we zelf ook al bedacht.
Vandaag zouden we eigenlijk naar huis gaan, maar dat hoeft gelukkig niet.
Tot vrijdag blijf ik in deze bungalow en daarna zie ik wel weer; hangt ook helemaal van de situatie dan af.
Ik ben trouwens teruggegaan naar bed en heb nog geslapen tot bij half negen. Ik ga zo eerst Vuka even uitlaten (en laat Mario nog maar even slapen...... die heeft het de afgelopen 2 dagen steeds gedaan). Vuka zal het wel vreemd vinden dat ik nu met haar mee ga :-)
Maandagmiddag
Ik heb net gebeld naar het ziekenhuis. De toestand is hetzelfde ; zijn bloedwaarden zijn in elk geval goed. hij krijgt slaapmiddel toegediend zeker totdat ze evt.een nieuwe scan hebben gemaakt. Ze hopen dat vandaag nog te doen. wij gaan vanmiddag maar niet op bezoek; hij slaapt toch en i.v.m. de carnavalsoptochten vermoeden we dat er moeilijk te komen is.
Mario gaat even op zijn motor een rondje rijden om te kijken hoe de situatie is en of we straks Mandy en Niki van het station op kunnen halen of dat ze met de shuttlebus moeten komen.
Maandagavond
Vanmiddag zijn Mandy en Niki, na de nodige carnavals-omleidingen, gearriveerd. En zij zijn vanavond met Mario naar Bert gegaan.
Ze hebben hem niet gesproken omdat hij sliep en nog geïntubeerd was.
De verpleegkundige vertelde dat zijn long veel minder lekt en daar zijn ze zo tevreden over dat ze geen scan hebben gedaan. Klinkt positief........
Dinsdag
Bert heeft een hele rustige nacht gehad. Hij ademt wel zelfstandig, ondersteund door een beademingsapparaat. Hij wordt nog wel met slaapmiddelen in slaap gehouden. Ze gaan vandaag kijken of ze de drain van zijn longen kunnen verwijderen. Dat zou weer een stapje in de goede richting zijn.
Dinsdagmiddag
Ik had geen rust en ben toch met Mario naar het ziekenhuis gegaan. Bert sliep, dat wisten we...... maar toch!
Ik had hem gisteren niet gezien en ik vond dat hij er beter uitziet. Z'n blauwe ogen zijn grotendeels weggetrokken en alle zwellingen in zijn gezicht zijn weg. Ook zijn de drains uit zijn longen verwijderd.
We hebben eerst een verpleegkundige en later een zaal-arts gesproken. Ze gaan nu de beademing afbouwen en ook de slaapmedicatie verminderen.
Ze hopen hem voor het week-end van de Intensive Care te krijgen. Maar in ieder geval ben ik nog wel bijna een week hier..........of langer. Vervoer richting Rotterdam is voorlopig nog niet aan de orde.
Woensdag 9 maart
Beetje laat,maar ik heb problemen met mijn internet verbinding.
Ik heb het ziekenhuis gebeld. Ze gaan Bert weer overplaatsen. De Intensive Care waar hij lag is eigenlijk speciaal voor Hartbewaking. De andere Algemene IC was vol op het moment dat hij geopereerd werd.
Is verder niet erg, want zijn problemen waren ook voornamelijk in de borstholte. Maar nu word hij overgeplaatst naar de Algemene Intensive Care.
Hij ligt nog aan de beademing en krijgt nog slaapmiddel ; is dus niet wakker. Wat er verder gaat gebeuren moest nog overlegd worden. Ik ga vanmiddag kijken of ik hem kan vinden. Zal wel lukken want alles staat duidelijk aangegeven. Het AZM is een groot ziekenhuis.
Woensdagmiddag
Nou, ik heb hem gevonden hoor! Ik was samen met Mandy en twee blondjes kunnen alles :-) Bert deed wel af en toe zijn ogen open maar hoorde ons niet. Ze zijn heel langzaam zijn slaapmedicatie aan het afbouwen. Hij wordt nog steeds ondersteunend beademd en heeft veel last van slijm. Mario is vanochtend naar huis gegaan.
Daarom ga ik (zolang Bert toch niet wakker is ) maar 1x per dag naar het ziekenhuis.
Donderdag
Nou, ik kan eindelijk iets leuks melden..... ik heb Bert gesproken door de telefoon! Ik belde naar het ziekenhuis om te horen hoe het ging en toen zei de verpleegkundige...."wil je hem zelf even? Ik nog....dat heeft weinig zin want hij slaapt. Niet dus!
Het gaat naar omstandigheden goed met hem; hij heeft niet zo veel pijn.
Ik ga vanmiddag op bezoek......dan horen jullie weer verder. Jullie snappen wel dat ik een heel stuk opgelucht ben.
Mandy en Niki gaan zo met de trein met Vuka naar Vlaardingen. Marijke is al op weg naar het station op de fiets; zij gaat met hen mee.
Donderdagmiddag
Nou, jullie hebben allemaal de Hartelijke Groeten van Bert. Hij was heel blij om mij te zien en ik heb een uur met hem gepraat.
Beademing is weg, sondevoeding weg......... We hebben ook de chirurg gesproken. Die had gehoord dat ik kwam en wilde e.e.a. bespreken.
Overplaatsen zo vlak voor een week-end doen ze liever niet en eigenlijk wilde hij maandag Bert's pols opereren.
Dan is alles klaar en kan hij dinsdag of woensdag naar het ziekenhuis in Schiedam vervoerd worden. Lijkt mij een goed plan en Bert zat eigenlijk meer over mij in.
Nou, ik red me wel! Ik moest alleen nog voor dit weekend huisvesting hebben omdat ik morgen uit deze bungalow moet.
Ik kan een kamer huren in het ziekenhuis, maar dat is wat mij betreft alleen als het niet anders kan. Terug op het bungalowpark belde mijn neef om te vertellen dat het geregeld is......ik kan tot maandag in deze bungalow blijven en dan moet ik naar een bungalow hiertegenover. WEG STRESS !!
Donderdagavond
Ik vind het toch wel heel opmerkelijk.....zo'n groot ziekenhuis en het personeel neemt alle tijd om zich voor te stellen en dingen uit te leggen. Ik heb tijdens het "wisselen van de wacht" kennis gemaakt met de hele avondploeg en ook weer een zaalarts gesproken..... Bert had vast voedsel gegeten en het smaakte hem zelfs !! Toen ik kwam had hij koffie en dat wilde hij met me delen. Ik heb het maar afgeslagen want volgens mij is het zo dat als je op mijn neus drukt er koffie uitkomt ;) Bert was erg blij dat hij zich geen zorgen hoefde te maken over mijn slaapplek. Ik had toen ik aankwam mijn auto op de bovenste verdieping van de parkeergarage gezet....... Toen ik er vanmiddag was had ik uitgemeten waar hij me kon zien. Hij vond het geweldig. Ik heb met mijn lichten geseind toen ik weg ging.
Vrijdagavond
Hè hè, hier ben ik dan eindelijk....moest eerst even eten, want anders ging het niet goed.
De dag begon zo rustig. Lekker een beetje in het huisje gerommeld........met de stofzuiger gespeeld en zo.
Toen om half twee richting ziekenhuis en toen begon het.
Eerst voor Bert boterhammen gesmeerd want de afdeling was onderbezet.
Toen kwamen ze melden dat Bert naar een andere afdeling ging....als ik even bleef dan kon ik gelijk zien waar.
Even werd half vier....maar goed..... En eer dan alles geregeld en aangesloten is....... Ondertussen zat ik op hete kolen want wat Bert niet wist is dat Milena onderweg was naar Valkenburg met de trein; ik zou haar bij het station ophalen om half zes......maar ik wilde op de weg daar naar toe ook nog even wat boodschappen halen.
Het is me allemaal gelukt.
Ik kwam tegelijk bij het station met de trein waar Milena in zat.
Toen naar de bungalow om boodschappen en Milena's spullen te droppen en daarna weer naar het ziekenhuis.
Milena stapte als eerste de kamer binnen waar Bert nu ligt en die zei "ben je verdwaald??" We hebben samen zustertje gespeeld en hem drinken gegeven en rechter in zijn bed gelegd. Daarna zijn we weer naar Valkenburg gegaan en heb ik eten gekookt.
Zaterdag 12 maart
Vanochtend met Milena Valkenburg in gegaan. Wat spulletjes voor Bert gekocht en lekker gelunched in een restaurantje.
Het leuke in Valkenburg is dat je gewoon op het terras buiten kunt zitten en mensen kijken.....alle terrasjes zijn verwarmd.
Daarna is Milena met de trein naar huis gegaan.
Die had weer een lange reis terug voor de boeg.
En toen kwam Mario....op de motor en zijn wij samen (met de auto) naar het ziekenhuis gegaan om Bert te bezoeken. Hij had vanochtend (m.b.v. verplegend personeel) geprobeerd te lopen, maar dat was hem erg tegengevallen.....zijn benen weigerden dienst.
Er waren weer wat apparaten weg en hij was best goed te spreken. Hij heeft ook nog even met mijn telefoon met zijn moeder gebeld! Daarna zijn Mario en ik boodschappen gaan doen bij een hele grote AH in Maastricht.
Zondag
Vannacht om 1 uur kwam Bouke hier aan en bleef ook slapen zodat hij vandaag op familiebezoek in België kon.
Dus we gingen veel te laat slapen want we moesten eerst bijpraten.
Vanochtend ging Bouke weg, die komt tegen etenstijd terug. Ik ben naar de receptie gelopen om te informeren hoe ik dat morgen kan doen. Ik kwam de manager tegen en die vertelde dat het volgens hem zo geregeld was dat ik tot 13.00 uur in het huisje kan blijven waar ik nu ben en dan gelijk kan oversteken naar het volgende huisje.
Hij vroeg hoe het nu met Bert ging en ik kon hem gelijk bijpraten. Bij de receptie hebben ze mijn verhuizing morgen in de agenda geschreven............
Na drieën waren we bij Bert....die al bang was dat we niet meer kwamen. Hij zat op een stoel achter zijn bed. Alle slangetjes en toestanden zijn nu weg en hij wilde een rondje ziekenhuis in een rolstoel meemaken.
Mario regelde een rolstoel en wij hebben een rondje gemaakt. Eerst naar de hal, waar wat winkeltjes zijn. Drinken voor hem gekocht en toen wilde hij roken.
Jammer voor hem maar hij had de verkeerde mensen mee. We hebben hem gewoon weer teruggereden naar de afdeling. Daar hebben we nog een poosje gezellig gepraat en toen kwam Bouke ook nog.
Terwijl Bouke nog even bij Bert bleef zijn Mario en ik alvast naar de bungalow gegaan. Mario maakt spinazietaart en dat heeft toch even tijd nodig.
Morgen word Bert aan zijn pols geopereerd. Hij dacht dat ie dan gelijk naar Schiedam gebracht werd.....volgens mij niet. Ik dacht dinsdag of woensdag. Nou we horen het morgen wel........
Maandag
Zo.... ik ben verhuisd van het ene naar het andere huisje. Mario was vanochtend vroeg op zijn motor weggegaan; hij was gisteravond te moe om nog zo'n stuk te rijden. En nu is het wachten op bericht van het ziekenhuis.
Maandagmiddag
Ik heb net het ziekenhuis gebeld. De operatie is goed gegaan en Bert wilde al zijn bed uit om mij te bellen. Maar dat mag nog niet, hij moet vanavond nog in bed blijven. Ik heb gezegd tegen de verpleegkundige dat ik er aan kom, dus jullie horen later meer.
Maandagavond
Ik ben bij Bert geweest en hij had weer aardig wat praatjes. Hij had nog geen gevoel in zijn geopereerde arm omdat ze dat plaatselijk verdoofd hadden. Geblokkeerd ofzo, maar dat zal Bert jullie t.z.t wel uitleggen. Dan heeft hij ook nog wat te vertellen!
Morgenochtend rond 9 uur word hij met een ambulance naar het Vlietland Ziekenhuis in Schiedam vervoerd. Ik heb besloten om pas woensdag naar huis te gaan.....even een dagje bijkomen!
Dinsdag 15 maart
Het is nu half elf geweest en Bert belde net ; hij is nog in Maastricht en wacht op de ambulance..... Ik hoop voor hem dat ie nu toch snel komt!
Later
Ik heb maar even naar het ziekenhuis gebeld of Bert al weg is. Nee dus.....er kwam een spoedje tussendoor. Bert heeft daar alle begrip voor, want zoals hij zelf zegt: "toen ik onderaan de Cauberg lag was ik ook blij dat ze kwamen". We wachten het maar af.
Onderweg
Bert schijnt onderweg te zijn. Hij belde een poosje geleden naar Mandy dat ie bij Breda was. Mandy gaat straks op bezoek.
